Σκόρδα ψητά και ζαφοριαστά
«Σκόρδα σε βάζο;» θα αναρωτιέστε. Και εξηγούμαι. Πρόκειται για ολόκληρες σκελίδες σκόρδου φουρνισμένες και εν συνεχεία βυθισμένες σε έξτρα παρθένο λάδι αρωματισμένο διακριτικά και «κιτρινισμένο» φυσικά από ίνες σαφράν. Το ψήσιμο αφαιρεί σημαντικό μέρος από την αψάδα του σκόρδου καθώς και την έντονη οσμή του, αφήνοντας μια ωραία ζωηρή αλλά όχι ενοχλητική μυρωδιά και κάνοντάς το πιο εύπεπτο. Οι σκελίδες δεν είναι μαλακές αλλά «τραγανές» και άρα «σηκώνουν» μαγείρεμα, ενώ το αρωματισμένο σκορδόλαδο μην το αφήσετε να πάει χαμένο. Αξιοποίησα αμφότερα σε ένα πάναπλο ριζότο μαγειρεμένο με λευκό κρασί. Ψιλόκοψα 4 από τις σκελίδες, τις τσιγάρισα σε 2 κουταλιές από το λάδι, εν συνεχεία προσέθεσα το ρύζι, έσβησα με το κρασί και μαγείρεψα το ριζότο με σταδιακή προσθήκη ζωμού λαχανικών και συνεχές ανακάτεμα μέχρι να χυλώσει. Στο τέλος, λίγη τριμμένη παρμεζάνα και ψιλοκομμένα φυλλαράκια βασιλικού. Μούρλια.
Το απλό αλλά ιδιαίτερο προϊόν φτιάχνει η Χριστίνα Παντελεημονίτη των Μυλελίων.