Ο σεφ μάς ενημερώνει ότι τη συνταγή την είχε δοκιμάσει παλαιότερα στο εστιατόριο «Βασίλαινας» από τον τότε σεφ Χρήστο Μανουσόπουλο.
Ρευστή και γλυκοφάγωτη ετούτη η ταραμοσαλάτα, με τον άνηθο να δίνει μια ξεχωριστή νότα στο σύνολο. Η ποσότητα ταραμά που χρησιμοποιεί ο πατέρας Νικήτας είναι αρκετή ώστε να είναι αρκούντως αισθητή η γεύση του, όμως καλό είναι να δοκιμάσουμε και...
Πρωτότυπες αυτές οι γαρίδες. Αν δεν έχουμε μάνγκο, το αντικαθιστούμε με καστανή ζάχαρη, με διαφορετικό μεν αποτέλεσμα, αλλά εξίσου υπέροχη γεύση.
Ξεχνάμε τα κλασικά και υιοθετούμε πιο τολμηρές προτάσεις: σιμιγδάλι και καλαμποκάλευρο για το πανάρισμα, όπως και αμπελόφυλλο, μαϊντανό και αμύγδαλα για τη σκορδαλιά. Τόσο νόστιμα, που ξεχάσαμε ήδη τα κλασικά!
Γιατί κάποια κρασιά, άσχετα από την ποικιλία, το χρώμα ή την προέλευση τους, έχουν αρώματα μελιού, καραμέλας ή κύμινου;
Απαντάμε με ρετσίνα, Σαντορίνες, τσίπουρο, ούζο, αλλά και σαμπάνια και γαλλικά κρασιά.
