Ξενυχτήσαμε, δοκιμάσαμε πολλά και καταλήξαμε στα εξής «βρώμικα» που… τρώγονται.
Ενα Σαββατόβραδο στην Καισαριανή. H περιοχή κρατά ακόμη κάτι από το παλιό της αίσθημα.
Ανάλογα με το είδος και τον τρόπο που σερβίρονται, τα μανιτάρια «ζητούν» κόκκινο ή λευκό κρασί, σπάνια δε και μια χρονολογημένη σαμπάνια.
«Τι θαυμάσιο πράγμα που είναι η μαγειρική. Πόσοι νέοι δρόμοι σού ανοίγονται μαθαίνοντας τους τρόπους που εξασκούσαν την τέχνη αυτοί οι αρχαίοι πολιτισμοί.»
Δοκιμάζοντας συμφωνήσαμεότι ίσως είναι τα νοστιμότερα ρεβίθια που έχουμε δοκιμάσει.
Για το σπίτι o σεφ, μας δίνει την εκδοχή με έτοιμο φύλλο και ψήσιμο σε αντικολλητικό τηγάνι.
