Στη μαγειρική δεν πετάμε τίποτα. Γνωστό, πλην όμως σωστό και άξιο επανάληψης (που είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως κ.λπ.). Π.χ. τα κοτσάνια των μυρωδικών τα κρατάμε για την παρασκευή ζωμών. Ok. Σε τι άλλο; Τα δένουμε με σπάγκο και τα βάζουμε σε ένα ρύζι που... νεροβράζει, αν δεν έχουμε έτοιμο ζωμό. Έτσι θα νοστιμίσει σε βάθος, περισσότερο από το να το πασπαλίσουμε με τα ψιλοκομμένα φύλλα του μυρωδικού στο τέλος του μαγειρέματος. Με την ίδια λογική και πάντα δεμένα με σπάγκο τα βάζουμε σε σάλτσες, σούπες, μαγειρευτά. Τα φύλλα τους τα κρατάμε για το τέλος.

Α! Κι άλλο ένα: τα απλώνουμε στην κατσαρόλα, βάζουμε και 1-2 σκελιδίτσες σκόρδο και 1 δαφνόφυλλο, προσθέτουμε λευκό κρασί και ακουμπάμε πάνω φιλέτα κοτόπουλου ή ψαριού (γλώσσα, πέρκα, μπακαλιάρος κ.λπ.). Σε λίγα λεπτά θα έχουμε έτοιμο το αχνιστό και μοσχομυρωδάτο φιλέτο μας. Είπαμε, δεν πετάμε τίποτα.