Στη Νέα Υόρκη ποτέ δεν ξέρεις ποιο θα είναι το επόμενο τρεντ, πόσο θα διαρκέσει και, κυρίως, πόσα κέρδη θα σου αποφέρει. Προφανώς και ο Ντομινίκ Άνσελ, σεφ και ιδιοκτήτης του ομώνυμου φούρνου στο Μανχάταν, όταν επί δύο μήνες δοκίμαζε και ξαναδοκίμαζε την ιδέα του για τη δημιουργία ένος γλυκού που να είναι ένα υβρίδιο μεταξύ ντόνατ και κρουασάν, δεν περίμενε ποτέ πόση επιτυχία θα είχε.

Βασικά η λέξη επιτυχία είναι πολύ μικρή για να περιγράψει το φαινόμενο κρόνατ. Ο φούρνος ανοίγει κάθε μέρα γύρω στις 8 το πρωί, αλλά η ουρά απ’ έξω τις περισσότερες φορές αρχίζει να σχηματίζεται από τις 4.30! Κάθε άτομο που περιμένει μπορεί να αγοράσει μόνο 2 κομμάτια και ούτε μισό παραπάνω. Ο σεφ βγάζει μία και μόνο μία καινούργια γεύση το μήνα, οπότε δεν υπάρχει η δυνατότητα πολλών επιλογών και κάθε μέρα ετοιμάζονται από 250 μέχρι 300 κομμάτια τα οποία ξεπουλάνε αμέσως, χωρίς να προλάβουν να εξυπηρετηθούν όλοι στην ουρά.

Το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα είναι ότι όλο αυτό το φαινόμενο έχει δημιουργήσει μία απίστευτη μαύρη αγορά, όπου πολλοί -καιροσκόποι κατά μερικούς, έξυπνοι κατά άλλους- στήνονται από τα χαράματα, αγοράζουν τα δύο κρόνατ που τους αναλογούν για 5 δολάρια το ένα, και στη συνέχεια τα μεταπωλούν για το 20πλάσιο της αξίας τους, ανάλογα με τη ζήτηση.

Τα μίντια έχουν κάνει, και συνεχίζουν να κάνουν, εκτενή ρεπορτάζ για το φαινόμενο και πολλοί ζαχαροπλάστες προσπαθούν να αντιγράψουν τη συνταγή. Πρόκειται για ένα γλύκισμα που μοιάζει εξωτερικά με ντόνατ και είναι τηγανισμένο, αλλά αν το κόψει κανείς στη μέση βλέπει τις στρώσεις φύλλου ενός κρουασάν. Είναι γεμιστό με κρέμα (διαφορετική κάθε μήνα) και ρολάρεται σε ζάχαρη. Διαβάζοντας τις κριτικές, οι περισσότεροι που το έχουν δοκιμάσει λένε ότι είναι νόστιμο, αλλά δύσκολα θα θυσίαζαν ξανά τον ύπνο τους για να το ξαναγευτούν. Προς το παρόν οι περισσότεροι Νεοϋορκέζοι περιμένουν να κοπάσει η τρέλα και να δοκιμάσουν το κρόνατ με την ησυχία τους. Πότε αναμένεται να γίνει αυτό; «In a New York minute» όπως λένε και οι Αμερικανοί, δηλαδή πάρα πολύ γρήγορα.