Δεν απευθύνομαι στους Κρήτες γιατί εκείνοι ξέρουν. Προπαντός οι «πρωτευουσιάνοι» του νομού και όσοι έχουν συχνά νταραβέρια με το Ηράκλειο γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται. Άλλωστε το μπουγατσατζίδικο Κιρκόρ βρίσκεται εκεί ατενίζοντας τα αγάλματα με τα λιοντάρια της πλατείας από το 1922. Αν και ξεκίνησα με την τυρένια εκδοχή, με νόστιμη γέμιση ανθότυρου και ξινομυζήθρας, στάθηκα προσοχή μπροστά στη θεϊκή, κρεμένια εκδοχή, την καμωμένη με μια λαχταριστή, ημίγλυκη σιμιγδαλόκρεμα, βουτυράτη και τόσο απαλή, που με έκανε και θυμήθηκα τη μπεμπελάκ της μωρουδιακής μου ηλικίας. Φασκιωμένη μέσα σε μέτρια τραγανό, καλοψημένο φύλλο, πασπαλισμένη με κριτσανιστή ζάχαρη, αρωματισμένη με κανέλα, είναι από τις νοστιμότερες μπουγάτσες που έχω δοκιμάσει. Μην την αφήσετε να σας κρυώσει γιατί η θαλπωρή της ζεστασιάς της είναι μέρος της γοητείας της. Χωρίς υπερβολή, της αξίζουν μαντινάδες…