Φλέιβορ - φυστίκι: 13€/κιλό, παρφέ σοκολάτας: 16€/κιλό

Από αυτό το παρφέ σοκολάτας έχω καταναλώσει πολλά κιλά τα τελευταία τριάντα χρόνια. Μα πολλά όμως. Διότι είναι ό,τι πιο κοντινό σε πάστα μπορώ να βρω στην κατάψυξη. Και δεν έχει αλλάξει καθόλου από την πρώτη φορά που το δοκίμασα· παραμένει σταθερά εξαιρετικό σε υφή και γεύση. Όσο για τα «μπιρμπιλόνια», που γενικώς καθιστούν αντιπαθές το παρφέ, εδώ περιορίζονται σε λίγο φιλέ αμυγδάλου και μερικά κομματάκια γλασέ κερασιού. Συνδυάζεται υπέροχα με το φιστίκι, αρωματικότατο και αρκούντως δροσερό, παρά τον γαλακτερό χαρακτήρα του, τον οποίο προσωπικά εγκρίνω απόλυτα.

Ρανιώ Νιζαμίδη

Αφοί Ασημακόπουλοι - 17€/κιλό

Ένα αργό μεσημέρι, βαθύς Αύγουστος, χορτασμένος από παιχνίδι, κεφτέδες και ντοματασαλάτα, μου συστήθηκε το παρφέ παγωτό. Δροσερό μα και γλύκισμα κανονικό, πλήρες, το λάτρεψα. Μόνο εδώ στην Ελλάδα, νομίζω, έχουμε αφειδώλευτη αγάπη για το είδος αυτό και το τρώμε μπόλικο, σε μπάλες και όχι σε κομμάτια, σαν να τρώγαμε straight παγωτό. Του Ασημακόπουλου η βερσιόν (δεν τη βλέπετε στη φωτογραφία) είναι τόσο αγνή όσο η πρώτη παιδική. Η γρανίτα φράουλα (που φωτογραφήθηκε), το ίδιο αθώα, ανόθευτη, η πραλίνα, πιο «ενήλικη» γεύση, μια χαρά.

Άγγελος Ρέντουλας

La Mole - 16€/κιλό

Το παγωτό δεν το θεωρώ γλυκό, αφού η απουσία ζύμης ή γέμισης μου κάνει την ίδια εντύπωση με ένα ποτήρι γάλα. Πάγωσε ο οισοφάγος μου, μα κατέληξα: gianduja (δηλαδή σοκολάτα με φουντούκι) και στρατσιατέλα. Το πρώτο,  εξαιρετικά απαλό και μαλακό, με πυκνή γεύση και υφή χωρίς κενά, δεν το χόρταινα· από τις πιο ολοκληρωμένες γεύσεις που έχω δοκιμάσει. Η στρατσιατέλα έχει πιο αραιή βάση βανίλιας που δυναμώνει με τα τυχαία κομμάτια κουβερτούρας που σπάνε στα στόμα. Δεν υπάρχει χώρος για διλήμματα. Δύο μπάλες σε δύο ξεχωριστά μπολ.

Νένα Δημητρίου 

Waffle House - 17€/κιλό

Μπορεί όλοι να γνωρίζουν το «Waffle House» - και να το αγαπάνε- για τις λεπτές του βάφλες, εγώ όμως το έχω ξεχωρίσει για τα παγωτά του. Γι’ αυτό και όσες φορές πηγαίνω -και δεν είναι λίγες- παραγγέλνω μόνο κυπελλάκι. Χωρίς σος, χωρίς τίποτα, και τρώω όσο περισσότερες μπάλες μπορώ. Τελευταία «κόλλησα» με δύο φρουτένιες: το πεπόνι και το μπανόφι. Το άρωμα των φρούτων τόσο έντονο, που εύκολα ξεχνάς ότι τρως παγωτό. Στο μπανόφι μόνο, σου το υπενθυμίζει το μπισκότο που έχει μέσα.

Ντιάνα Καρτσαγκούλη

Cremeria Vienna - 14,90€/κιλό

Από την ημέρα που εντόπισα το πρώτο μαγαζάκι αυτής της αλυσίδας, όπου γυρνάω το μάτι μου βλέπω και από ένα. Αλλά μόνο τώρα, για τη γευσιγνωσία μας, μπήκα σε κάποιο από όλα να δω περί τίνος πρόκειται. Η έκπληξή μου ήταν ευχάριστη. Απλές γεύσεις, δροσερές, δεν προσπαθούν καθόλου να σου κάνουν εντύπωση. Με τη μία όμως το ροδάκινο ξεχώρισε από όλες. Είναι που δεν το βρίσκεις εύκολα και αλλού. Κρίμα, γιατί είναι από τα πιο ταιριαστά φρούτα για παγωτό. Γλυκό, αρωματικό, ό,τι πρέπει. Σε δεύτερη φάση, στάθηκα στην καρύδα· διαχρονικά αγαπημένη γεύση. Εδώ της φέρονται με σεβασμό, αναδεικνύοντας τις χάρες της. Εύγε!

Ντιάνα Καρτσαγκούλη

Φύσις - 9,30€ το κουτί των 500 γρ.

Βανίλια και κακάο επέλεξα από το ιδιαίτερο αυτό ζαχαροπλαστείο της Αγίας Παρασκευής. Κλασικές γεύσεις; Όχι και τόσο, αφού δεν περιέχουν ούτε ζάχαρη ούτε αυγά και ελάχιστη κρέμα γάλακτος. Παρασκευάζονται με σιρόπι αγαύης (ένα φυσικό γλυκαντικό που χρησιμοποιούν πολύ οι vegans) και γάλα που βράζει και αναδεύεται για ώρες, ώστε να βγάλει την κρέμα του. Αυτό συν μια ελάχιστη ποσότητα χαρουπάλευρου είναι τα κόλπα που επιστράτευσαν για να πετύχουν άψογη, βελούδινη υφή. Το αποτέλεσμα είναι ένα παγωτό πλούσιο σε γεύση, αλλά φτωχό σε λιπαρά.

Χριστίνα Τζιάλλα