Στο Παρίσι τα πάντα μοιάζουν με γλυκό. Αυτός είναι ο υπότιτλος του βιβλίου Pastry Paris, ενός μίνι φωτογραφικού λευκώματος της Susan Hochbaum, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις The Little Bookroom (Νέα Υόρκη, 2011). 

«Όταν πρωτοήρθα στο Παρίσι ήμουν μεσόκοπη, διαζευγμένη και ερωτευμένη ξανά... Με την όρεξη μιας έφηβης, έπεσα με τα μούτρα στο βούτυρο, την κρέμα και τη ζάχαρη, τα οποία έπαιρναν σχήμα και γίνονταν μικρά γλυκά καλλιτεχνήματα, ανώτερα ακόμη και από αυτά που βλέπεις στα μουσεία» δηλώνει στον πρόλογο. Άλλη μια αμερικανίδα (βλέπε Julia Child/ Meryl Streep στην ταινία «Julie & Julia»), που ανακάλυψε τις γαστρονομικές χάρες της Γαλλίας; Μάλλον.

Η Susan, όμως, τυγχάνει να είναι καλλιτεχνική φύση· έχει δικό της γραφιστικό γραφείο στη Νέα Υόρκη, έχει δουλέψει για μουσεία, αλλά και για τη βιομηχανία μόδας και έχει εκδόσει βιβλία φωτογραφίας. Βομβαρδισμένη από τα γλυκά οπτικά ερεθίσματα του Παρισιού, άρχισε να βλέπει παντού γύρω της παραλληλισμούς και αναφορές. Ο τρούλος της Sacre-Coeur της θύμιζε μπαμπά με ρούμι, αυτός επάνω στο Les Invalides έμοιαζε με τη ρελιζιέζ και τα ρόπτρα στις πόρτες με κανελέ. Ακόμα και το λευκό φόρεμα με τις αρχαιοελληνικές πτυχώσεις του σχεδιαστή Hervé Leroux εκείνη το παραλλήλισε με μια ροζέτα από σαντιγί πάνω σε σεντ ονορέ.

Η μόδα, η αρχιτεκτονική, το ντιζάιν, οι ταμπέλες στους δρόμους και στο μετρό, ακόμη και τα κίτρινα κουτιά του ταχυδρομείου, όλα τα αντιπαρέβαλε με γλυκά από τα διασημότερα ζαχαροπλαστεία και τους φούρνους της πόλης. Το αποτέλεσμα; Ένα χαρούμενο παιχνίδι συνθέσεων, ένα κολλάζ αναπάντεχων εικόνων, μέσα από τις οποίες παίρνεις μια γεύση από τη ζωή στο Παρίσι και, αν μη τι άλλο, προετοιμάζεσαι για το τι πρέπει να δοκιμάσεις, αν ποτέ βρεθείς εκεί. 

O Βοναπάρτης με ένα κρουασάν αντί για το πλάγιο δίκοχο καπέλο του. Ο δημιουργός του εκλέρ λεμόνι μήπως εμπνεύστηκε από την αρ νουβό είσοδο στη στάση Cité του παρισινού μετρό;

Ένα φινανσιέ αναμετριέται με τη γυάλινη πυραμίδα - είσοδο στο Λούβρο.

Το κλασικό καρδιόσχημο σφολιατένιο σνακ ονόματι παλμιέ (στα δεξιά) θυμίζει τις δαιδαλώδεις πρασιές στους κήπους του μουσείου Carnavalet, αλλά και τα κιγκλιδώματα του Λούβρου.