Για τον σεφ Yotam Ottolenghi έχουμε μιλήσει ξανά στον  γαστρονόμο. Η κουζίνα του είναι ένα κράμα μεσογειακού και ανατολίτικου στιλ, με ευρωπαϊκές επιρροές. Λογικό, αν γνωρίζει κανείς τις ρίζες του σεφ· είναι ισραηλινής, βρετανικής και ιταλικής καταγωγής.

 

 

Κάθε φορά που επισκεπτόμαστε το Λονδίνο, δεν παραλείπουμε να πάμε σε ένα από τα 3 μαγαζιά που διαθέτει, για να δοκιμάσουμε μια λιχουδιά, γλυκιά ή αλμυρή. Ό,τι έχουμε δοκιμάσει έως τώρα, τα τέσσερα τελευταία χρόνια που «ακολουθούμε» τη δουλειά του, είναι πάντα ολόφρεσκο, πεντανόστιμο, χορταστικό και όσο πιο... υγιεινό γίνεται! Καμμία φορά δε μείναμε παραπονεμένοι, μιας και η ποιότητα είναι σταθερά καλή.

 

Ένα ηλιόλουστο Κυριακάτικο πρωινό, περπατώντας στο Notting Hill, περάσαμε τυχαία (οκ, όχι και τόσο τυχαία) από το πιο μικρό μαγαζί της αλυσίδας του. Δοκιμάσαμε ένα κέικ χωρίς αλεύρι καμωμένο με αμύγδαλο, αρωματισμένο με πορτοκάλι και περιχυμένο με γκανάς και ένα τροφαντό κάπκεϊκ με σμέουρο και πλούσια κρέμα τυριού για επικάλυψη. Το κέικ ζουμερό και συμπαγές, το δε κάπκεϊκ αέρινο και αφράτο. Μασουλώντας και κρυφογελώντας με ευχαρίστηση έξω από το μαγαζί - διαθέτει μόνο ένα μεγάλο τραπέζι στο εσωτερικό για να κάτσεις, καθώς εξυπηρετεί κυρίως take away- αποφασίσαμε να πάρουμε και κάτι αλμυρό. 'Ετσι, δοκιμάσαμε μια τσιαπάτα με μαϊντανό και ελιές· χάρμα! Η μέρα μας είχε ξεκινήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο...