Λίγα λόγια για το μαγαζί Όσοι έχουν πάει στην Κωνσταντινούπολη γνωρίζουν καλά το όνομα Γκιουλίογλου, αφού είναι το πιο φημισμένο και ίσως το καλύτερο μπακλαβατζίδικο της Πόλης. Λέγεται μάλιστα ότι πουλάει 1 τόνο μπακλαβά την ημέρα. Στην Αθήνα ήρθε πριν μια δεκαετία περίπου, αρχικά στο Παλαιό Φάληρο και έπειτα στο Σύνταγμα (σημειωτέον, άλλα δύο υποκαταστήματα που είχαν ανοίξει στο μεταξύ στην Κηφισιά και στη Θεσσαλονίκη έχουν πλέον κλείσει). Τα γλυκά παρασκευάζονται στην Τουρκία και έρχονται αεροπορικώς κάθε δύο ημέρες. 

Τι ψωνίζουμε Είναι τόσα τα είδη του μπακλαβά που δεν έχει νόημα να τα απαριθμήσουμε. Άσε που κάθε φορά πετυχαίνεις και διαφορετικά σχέδια. Ξεχωρίζουν τα μπακλαβαδωτά με φιστίκι, το πλακέ καταΐφι, τα σεκέρ παρέ και το εκμέκ. Αυτό το τελευταίο δεν το βρίσκεις πάντα, αλλά την κρέμα του, το βουβαλίσιο καϊμάκι δηλαδή, το πουλάνε χωριστά και θα το αναζητήσετε στο ψυγείο τους. Πάρτε το ως συνοδευτικό για όλα τα γλυκά που προανέφερα, γιατί η πυκνή, πληθωρική «δροσιά» του και η βελούδινη υφή του είναι το τέλειο αντίδοτο για αυτήν την «κάψα» που νιώθεις στον φάρυγγα, όταν τρως κάτι σιροπιαστό. Σημειώστε πως το καϊμάκι έχει χαρακτηριστική, έντονη μυρωδιά, ακατάλληλη για «λεπτεπίλεπτους» ουρανίσκους. Ειδικής μνείας χρήζουν και τα κρεμώδη ταούκ κιοκσού και καζάν ντιπί, τα οποία παρασκευάζονται και τα δύο με κοτόπουλο, παρά την περί του αντιθέτου άποψη πολλών ότι το καζάν ντιπί είναι μια απλή κρέμα με άμυλο. Μην αμφιβάλλετε ότι είναι πάρα πολύ νόστιμα, από τα πιο νόστιμα που έχουμε φάει ποτέ (ακόμη και στην Τουρκία), έχουν υπέροχα μαστιχωτή υφή, είναι ήπια γλυκά και δεν υπάρχει η παραμικρή επίγευση κοτόπουλου. Από τα δύο, το καζάν ντιπί είναι το ωραιότερο, γιατί η καμένη και καραμελωμένη του όψη ανεβάζει το βαθμό γλυκύτητας και γιατί τελικώς είναι τόσο «comfort» όσο μια κρεμ καραμελέ. Tέλος, να μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε και το υπέροχο παγωτό καϊμάκι, τις αλμυρές τυρόπιτες και την τσουρεκοειδή βασιλόπιτα.