Τι δουλειά έχουν µια νοσηλεύτρια και µια ξενοδοχοϋπάλληλος µε τα σοκολατάκια, τα παγωτά και τις πάστες; Καταρχήν καµία. Στην περίπτωση της Λαµπρινής (στη φωτογραφία) και της Εύης, όµως, που αγαπούν ιδιαίτερα τα γλυκά, έχουν καλό γούστο, ωραίες ιδέες, αλλά και... άνθρωπο µέσα στην οικογένεια που είναι επαγγελµατίας ζαχαροπλάστης, µεγάλη. Μία από αυτές τις ιδέες τους ήταν να διαµορφώσουν ένα χώρο, µοντέρνο και ελκυστικό, για να προσφέρουν ένα γλυκό κέρασµα στους ουκ ολίγους επισκέπτες της γραφικής πόλης τους.

Το «Μελίρρυτον» άνοιξε τις πόρτες του µόλις τον περασµένο Δεκέµβριο, σε έναν σχετικά πρόσφατα πεζοδροµηµένο δρόµο της Παλιάς Πόλης του Ναυπλίου, και ήδη έχει το κοινό του. Ειδικά τα Σαββατοκύριακα, οπότε και περνάει ο περισσότερος κόσµος από το κατάστηµα, «φεύγουν» περισσότερες από τριακόσιες πάστες.

«Είχαµε διαπιστώσει µε την αδελφή µου ότι κάτι τέτοιο έλειπε από το τουριστικό κοµµάτι του Ναυπλίου και κάπως έτσι δηµιουργήθηκε η ιδέα να φτιάξουµε ένα καλό ζαχαροπλαστείο· µια στάση για γλυκό και καφέ στο χέρι», µας λέει η Λαµπρινή. Φιλόξενη και δραστήρια οικοδέσποινα η ίδια, µας ξεναγεί στο χώρο, µας δείχνει ένα-ένα τα γλυκίσµατα που δηµιουργεί ο σύζυγός της, Στέφανος Νταλαγιώργος, ο οποίος είναι ζαχαροπλάστης µε δικό του εργαστήριο και κατάστηµα -την «Τουλίπα»- στη Νέα Πόλη του Ναυπλίου, ενώ µας αποκαλύπτει και τα µελλοντικά τους σχέδια.

Ο χώρος έχει βιοµηχανικό χαρακτήρα, µε το γκρι να κυριαρχεί στους τοίχους, αλλά και να συνδυάζεται ωραία µε το ξύλο στα ράφια και στους πάγκους. Πιο µέσα υπάρχουν λίγα τραπεζάκια για µια σύντοµη στάση και µια µικρή γουστόζικη αυλή -καλά κρυµµένο µυστικό- στο πίσω µέρος του µαγαζιού, περιµένει τους επισκέπτες που θα την ανακαλύψουν. Η συνολική ιδέα, πάντως, δεν έχει ολοκληρωθεί ακόµα. Τα κορίτσια σκέφτονται, εκτός από τα γλυκά που τις προµηθεύει ο Στέφανος, να φτιάχνουν επιτόπου µπισκότα, βάφλες και µάφιν, ολόφρεσκα και ζεστά, σε παρασκευαστήριο που ετοιµάζουν στον ίδιο χώρο - ένας καλός τρόπος να ενισχύσουν το «γλυκοµενού» τους, αλλά και την αίσθηση της όσφρησης των πελατών τους! Επίσης, δεν έχουν γεµίσει όλα τους τα ράφια µε προϊόντα. Περιµένουν ακόµα το βιολογικό µέλι και τις µαρµελάδες πλάι στα κρασιά και τα ποτά που προτείνουν για δώρα, ενώ έχουν σκοπό να φτιάξουν και γλυκίσµατα για διαβητικούς.

Ο Στέφανος, µε τη σειρά του, είναι ο άνθρωπος που µε την έµπνευση, τη γνώση και τη δουλειά του γεµίζει τις λαχταριστές βιτρίνες του «Μελίρρυτον». Ο ίδιος έχει παρακολουθήσει σεµινάρια της περίφηµης σοκολάτας Valrhona, την οποία χρησιµοποιεί στις πάστες της... πρώτης γραµµής του ζαχαροπλαστείου - µια σειρά από γλυκά που παρασκευάζει αποκλειστικά για το «Μελίρρυτον», όπως προφιτερόλ, τιραµισού, τάρτα φράουλα, λέµον πάι, ιβουάρ µε πορτοκάλι, µιλφέιγ, κορµό καρύδα και σοκολάτα, µους αµυγδάλου και σοκολατίνες (2,50 ευρώ το κοµµάτι).

Και φτιάχνει κι άλλα: σιροπιαστά, ταρτάκια, κοκ, εκλερ, σου, µακαρόν, αµυγδαλωτά και φλωρεντίνες, ένα σωρό διαφορετικά σοκολατάκια, χειροποίητο παγωτό µε άπαχο γάλα, πολλά σορµπέ, αλλά και κάποια γλυκά εποχής. Την ηµέρα που επισκεφτήκαµε εµείς το ζαχαροπλαστείο και γνωρίσαµε τη Λαµπρινή, για παράδειγµα, προσφερόταν σπιτικός χαλβάς της µαµάς των κοριτσιών (τελικά, το «Μελίρρυτον» είναι οικογενειακή υπόθεση), αλλά και νηστήσιµα µηλοπιτάκια, καρυδάτο και µεθυσµένο.

Ολα τους φρέσκα και νόστιµα, µε τις δύο εµπνεύστριες του γλυκού... εγχειρήµατος φιλόξενες και ορεξάτες· µε ένα πέταλο της γιαγιάς τους για γούρι και πολλή διάθεση να προσφέρουν τον καλύτερο εαυτό τους στους επισκέπτες και τους κατοίκους του πάντα γοητευτικού Ναυπλίου.